Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus.

Nunc vero a primo quidem mirabiliter occulta natura est nec perspici nec cognosci potest.
Possumusne ergo in vita summum bonum dicere, cum id ne in cena quidem posse videamur?

Haec quo modo conveniant, non sane intellego.
Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;
Inquit, dasne adolescenti veniam?

Bork: Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est.
Audeo dicere, inquit.: Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.
Bork: Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus?
Bork: Sed haec omittamus;
Si longus, levis.: Tibi hoc incredibile, quod beatissimum.
Praeclare hoc quidem.: Ita credo.

Unum, cum in voluptate sumus, alterum, cum in dolore, tertium hoc, in quo nunc equidem sum, credo item vos, nec in dolore nec in voluptate;

Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur;

Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Deprehensus omnem poenam contemnet. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Fieri, inquam, Triari, nullo pacto potest, ut non dicas, quid non probes eius, a quo dissentias.

Nec enim ignoras his istud honestum non summum modo, sed etiam, ut tu vis, solum bonum videri. Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Hoc non est positum in nostra actione. Duo Reges: constructio interrete. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur; Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Bork Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Recte, inquit, intellegis.

Et hi quidem ita non sola virtute finem bonorum contineri
putant, ut rebus tamen omnibus virtutem anteponant;

Sed in ceteris artibus cum dicitur artificiose, posterum
quodam modo et consequens putandum est, quod illi
§pigennhmatikÒn appellant;