Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti. Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Quibus natura iure responderit non esse verum aliunde finem beate vivendi, a se principia rei gerendae peti; Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Duo Reges: constructio interrete.

Cyrenaici quidem non recusant;

Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Tum ille: Ain tandem? Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate vero satis. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? Quis Aristidem non mortuum diligit? Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.

Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum
hic disputare solitum;

Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-;

1. Ut id aliis narrare gestiant?

• Itaque dicunt nec dubitant: mihi sic usus est, tibi ut opus est facto, fac.
• Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.
• At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset.
• Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae.

An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere. Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Falli igitur possumus. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur.

Neque enim in aliqua parte, sed in perpetuitate temporis vita beata dici solet, nec appellatur omnino vita, nisi confecta atque absoluta, nec potest quisquam alias beatus esse, alias miser;

Nulla erit controversia.

Audeo dicere, inquit.

Quis negat?

Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur;

Explanetur igitur.

Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.

Bork

Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari.