Itaque contra est, ac dicitis;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Ita credo. Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Duo Reges: constructio interrete. Age, inquies, ista parva sunt. Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia. A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Antiquorum autem sententiam Antiochus noster mihi videtur persequi diligentissime, quam eandem Aristoteli fuisse et Polemonis docet. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu.

Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis.
At negat Epicurus-hoc enim vestrum lumen estquemquam, qui honeste non vivat, iucunde posse vivere.
Utram tandem linguam nescio?

Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus. Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur. Graece donan, Latine voluptatem vocant. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Non igitur bene.

Quid de Pythagora?: Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur.
Bork: At iam decimum annum in spelunca iacet.

Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest.
Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.
Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni.
Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?
Bork
Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora.

An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat?

In omni enim arte vel studio vel quavis scientia vel in ipsa
virtute optimum quidque rarissimum est.

Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni
referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus.

Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Itaque si aut requietem natura non quaereret aut eam posset alia quadam ratione consequi. Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam.