Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Duo Reges: constructio interrete. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.
- Id enim ille summum bonum eu)qumi/an et saepe a)qambi/an appellat, id est animum terrore liberum.
- Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?
- Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat?
- Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae.
Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. An potest cupiditas finiri?
- Bork
- Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas?
- Age sane, inquam.
- Mihi enim satis est, ipsis non satis.
- Avaritiamne minuis?
- Memini vero, inquam;
- Bork
- Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria.
- Igitur ne dolorem quidem.
- Apparet statim, quae sint officia, quae actiones.
Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Itaque his sapiens semper vacabit. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Neutrum vero, inquit ille.
- Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?
- Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare.
- Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?
- Paupertas si malum est, mendicus beatus esse nemo potest, quamvis sit sapiens.
- Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet.
An quae de prudentia, de cognitione rerum, de coniunctione generis humani, quaeque ab eisdem de temperantia, de modestia, de magnitudine animi, de omni honestate dicuntur?
At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit;
An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat? Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Ut pompa, ludis atque eius modi spectaculis teneantur ob eamque rem vel famem et sitim perferant? Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur.