At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Duo Reges: constructio interrete. De quibus cupio scire quid sentias. Hic, qui utrumque probat, ambobus debuit uti, sicut facit re, neque tamen dividit verbis. Comprehensum, quod cognitum non habet? Iam in altera philosophiae parte.

Ut pulsi recurrant?: Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero.
Bork: Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.
Peccata paria.: Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia.
Bork: Atque ut ceteri dicere existimantur melius quam facere, sic hi mihi videntur facere melius quam dicere.

Illud autem ipsum qui optineri potest, quod dicitis, omnis animi et voluptates et dolores ad corporis voluptates ac dolores pertinere?

Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret?
Si longus, levis dictata sunt.
Quo modo autem philosophus loquitur?

An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?
Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.
Nam de isto magna dissensio est.
Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur.
Themistocles quidem, cum ei Simonides an quis alius artem memoriae polliceretur, Oblivionis, inquit, mallem.

Quo modo igitur evenit, ut hominis natura sola esset, quae
hominem relinqueret, quali oblivisceretur corporis, quae
summum bonum non in toto homine, sed in parte hominis
poneret?

Quo modo autem philosophus loquitur?

In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus. Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Nihil enim hoc differt.

Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur; Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Quaeque de virtutibus dicta sunt, quem ad modum eae semper voluptatibus inhaererent, eadem de amicitia dicenda sunt. Nobis aliter videtur, recte secusne, postea; Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur.