Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Murenam te accusante defenderem. Duo Reges: constructio interrete. At iam decimum annum in spelunca iacet. Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen; Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum? Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L.

Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit.

Bork: Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis;
Hic ambiguo ludimur.: Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint.
Recte dicis;: Ista ipsa, quae tu breviter: regem, dictatorem, divitem solum esse sapientem, a te quidem apte ac rotunde;
Age sane, inquam.: Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant?

Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?
Eam stabilem appellas.
Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L.
Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;
Cui Tubuli nomen odio non est?
Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset.

Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat.
Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.
Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit, cum dolorem summum malum esse dixerit.
Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis.

Et tamen quid attinet luxuriosis ullam exceptionem dari aut
fingere aliquos, qui, cum luxuriose viverent, a summo
philosopho non reprehenderentur eo nomine dumtaxat, cetera
caverent?

Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi
praeclare dici videtur.

Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit;

Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Sumenda potius quam expetenda. Bonum valitudo: miser morbus. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia.