An eiusdem modi?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Duo Reges: constructio interrete. Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Hoc simile tandem est?

Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Bork Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt. Earum etiam rerum, quas terra gignit, educatio quaedam et perfectio est non dissimilis animantium. Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Quae cum essent dicta, discessimus.

Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos?

Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?
Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.
Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?
Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate.
Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur.
Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia.

Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus. Nam ante Aristippus, et ille melius. Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis. Nemo igitur esse beatus potest. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Sint ista Graecorum; Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Sed fortuna fortis; Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?

Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit.
Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius.
Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur.
Omnium enim rerum principia parva sunt, sed suis progressionibus usa augentur nec sine causa;

Bork: Bork
Pollicetur certe.: Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri.
Tria genera bonorum;: Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta.
Eam stabilem appellas.: Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.
Bork: Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus;
Efficiens dici potest.: Cave putes quicquam esse verius.

Ego, quam ille praeponendam et magis eligendam, beatiorem
hanc appello nec ullo minimo momento plus ei vitae tribuo
quam Stoici.

Non enim in ipsa sapientia positum est beatum esse, sed in
iis rebus, quas sapientia comparat ad voluptatem.